Implantacja to zabieg dość trudny w stosunku do pacjenta. Gojenie się dziąseł oraz przyzwyczajenia organizmu do implantu wymaga czasu, z tego względu osoba przyjdzie na zabieg musi wykazać się ostrożnością. Zazwyczaj po zabiegu ukazuje się opuchlizna dziąseł, co powinno się łagodzić okładami z lodu. lub po zabiegu, w następstwie po-wikłań. Do najczęstszych urazów śródzabiegowych zalicza się bezpo-średnie uszkodzenie mechaniczne, którego przyczyną może być niewła-ściwie wykonane znieczulenie, po-grążany wszczep, wiertło i inne na-rzędzia (10‑14) (ryc. 1). Ucisk na ka-nał nerwu mogą również powodo- Jeśli krwawienie nie ustąpi, zadzwoń po dalsze instrukcje. Obrzęk. Łagodny obrzęk jest normalnym zjawiskiem po zabiegu. Aby zminimalizować obrzęk zastosuj woreczek z lodem lub ręcznik wypełniony lodem przykładając go do policzka w miejscu zabiegu. W miarę możliwości staraj się chłodzić to miejsce przez 48 godzin po zabiegu. Dieta Ranę pozabiegową zaopatrujemy szwami, które usuwamy po ok 7-14 dniach od zabiegu. Dbając o komfort podczas wizyt i budując poczucie bezpieczeństwa w klinikach CSK Aldent każdego pacjenta traktujemy w sposób indywidualny. Szczegółowo informujemy o poszczególnych etapach i procedurach przeprowadzanego zabiegu implantacji. Uniknięcie powikłań po zabiegu implantacji zęba wymaga przestrzegania zaleceń lekarza. Czym są implanty zębowe? Zanim przejdziemy do zagadnienia, jakim są powikłania implantów zębowych, warto wyjaśnić, z czym wiąże się ten zabieg. Jest to nowoczesne rozwiązanie dla osób, które straciły jeden lub więcej zębów. jadwal kereta api gaya baru malam selatan. Piękny, zadbany uśmiech na długie lata, to marzenie każdego z nas. Niestety często zdarza się, że choroby, uwarunkowania genetyczne czy nagłe wypadki, skutecznie nam to uniemożliwiają. W takich sytuacjach zbawienne zdają się być implanty stomatologiczne, dzięki którym mamy szansę skorygować braki w uzębieniu. Czy jednak implanty zębów są dobrym rozwiązaniem dla każdego? Niestety nie. W poniższym artykule przedstawiamy, w jakich sytuacjach należy unikać zabiegu wszczepienia implantów. Czym jest implant zębowy? Implant zęba to nic innego jak sztuczna struktura, która zastępuje utracone zęby. Podstawę implantu stanowi śruba (najczęściej tytanowa, bądź wykonana z tlenku cyrkonu), którą wszczepia się w miejsce, gdzie wcześniej znajdował się korzeń zęba. Na tę śrubę następnie umieszcza się koronę protetyczną. Kolor korony, jej przezroczystość i połysk dobiera się tak, aby jak najlepiej dopasować ją do naturalnych zębów. alt: Jak wygląda implant zębowy Współczesna stomatologia umożliwia wykorzystanie koron oraz implantów zębowych z różnych materiałów. Wybór jest uwarunkowany wieloma czynnikami, do których należą między innymi: struktura uzębienia, budowa anatomiczna kości, walory estetyczne, jakie chce uzyskać pacjent oraz jego możliwości finansowe. Kiedy wykorzystuje się implanty zębowe? Stomatolog może zalecić zastosowanie implantów zębowych w przypadku utraty pojedynczych zębów, jak również w celu odbudowy większych braków w uzębieniu. W drugim przypadku umieszcza się kilka implantów, które tworzą podstawę pod protezę. Zalecenia do leczenia implantologicznego: pojedyncze braki w uzębieniu spowodowane wyniszczeniem przez próchnicę, niewykształcone zawiązki zębowe, bezzębie (całkowity brak uzębienia). Jeżeli któreś z powyższych stwierdzeń dotyczy Ciebie, skontaktuj się z kliniką stomatologiczną w celu przygotowania planu leczenia implantologicznego. Implanty zębowe – powikłania Powikłania na wskutek wszczepienia implantu zdarzają się dość rzadko, niemniej jednak powinniśmy być ich świadomi. Najczęściej występujące powikłania to: poluzowanie lub odkręcenie śruby, opuchlizna, siniaki, podwyższona temperatura, ból zęba lub zębów sąsiadujących, krwawienie z zęba, powiększone węzły chłonne. Pacjenci często obawiają się również odrzucenia implantu. Warto wiedzieć, że takie powikłania zdarzają się niezmiernie rzadko, bo zalewie u 1-2%, a w przypadku nieprzyjęcia się implantu zębowego, zazwyczaj zaleca się kilkumiesięczną przerwę, po czym lekarz może zalecić ponowne wykonanie zabiegu. alt: Uśmiechnięta kobieta w gabinecie stomatologicznym Przeciwwskazania do wykonania zabiegu implantacji Wszczepienie implantu jednak nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem. Istnieje szereg przeciwwskazań, które wykluczają ten rodzaj leczenia ubytków jamy ustnej, gdyż niektóre schorzenia mogą zaburzyć lub uniemożliwić integrację implantu zęba z kością. Wyróżniamy przeciwwskazania ogólne oraz miejscowe. Ogólne przeciwwskazania do implantów Są to przeciwwskazania związane z aktualnym stanem zdrowia pacjenta oraz przebytymi przez niego chorobami. Należą do nich: Ciąża W okresie ciąży najważniejsza jest ochrona rozwijającego się w łonie matki płodu. Zabieg wszczepienia implantu łączy się z koniecznością wykonania prześwietlenia rentgenowskiego, a w późniejszym czasie z leczeniem przeciwbólowym, antybiotykowym i przeciwzapalnym. Ponadto czas ciąży to okres wahań hormonalnych u kobiety, co może wpływać na stan dziąseł i zębów, a w rezultacie spowalniać proces integracji implantu z kością. Cukrzyca Nieustabilizowana i nieleczona cukrzyca bezwzględnie dyskwalifikuje pacjenta do zabiegu wszczepienia implantu. Powodem jest spowolniony czas gojenia ran oraz podniesione ryzyko nadkażenia bakteryjnego. Zabieg można wykonać u osoby, która dzięki leczeniu zdoła opanować cukrzycę i ustabilizuje poziom hormonów w swoim organizmie. Nowotwory Choroba nowotworowa skutkuje ogromnym osłabieniem i wyniszczeniem organizmu, a każdy zabieg, w tym również zabieg implantacji, dodatkowo osłabia pacjenta. Radioterapia, chemioterapia oraz leczenie chirurgiczne znacznie obniżają odporność pacjenta. Ze względu na zbyt duże ryzyko, w tym czasie nie wszczepia się implantów. Osteoporoza Zaawansowana osteoporoza podnosi ryzyko odrzucenia implantu, z uwagi na to, iż znacznie osłabia tkankę i jej zdolności regeneracyjne dlatego w takich przypadkach nie wszczepia się implantów stomatologicznych. Zaburzenia układu krzepnięcia Schorzenia układu krzepnięcia krwi niosą ze sobą ogromne ryzyko krwotoku oraz trudności w gojeniu się ran po zabiegu implantacji. Osoby z małopłytkowością, przed przystąpieniem do zabiegu, powinny farmakologicznie wyrównać krzepliwość krwi w swoim organizmie. Tzw. choroby wyniszczające (AIDS, narkomania, alkoholizm) U osób z chorobami wyniszczającymi organizm nie wykonuje się wszczepów implantologicznych. W przypadku osób chorych na AIDS brak odporności powoduje szereg schorzeń oraz utrudnia gojenia się ran. Ponadto istnieje ryzyko infekcji personelu wirusem HIV podczas wykonywania zabiegu. Co więcej, u osób cierpiących na choroby wyniszczające organizm obserwuje się silne stany zapalne w jamie ustnej, nierzadko o charakterze ropnym, choroby dziąseł oraz zmiany próchnicze, co dyskwalifikuje pacjenta do zabiegu wszczepienia implantu zębowego. Nałogowe palenie papierosów Badania ukazują, że u osób uzależnionych od nikotyny częściej dochodzi do zapalenia błony śluzowej oraz tkanek okołowszczepowych. Ponadto nikotyna powoduje obkurczanie się naczyń krwionośnych, spowalnia regenerację tkanek oraz może prowadzić do wzrostu mikroflory bakteryjnej. Wszystkie te czynniki wpływają niekorzystnie na proces integracji implantu zęba z kością. Zaleca się, aby osoby uzależnione od nikotyny zrezygnowały z nałogu na czas leczenia implantologicznego lub znacząco ograniczyły ilość wypalanych papierosów. Padaczka Padaczka znajduje się na liście przeciwwskazań do wszczepienia implantów, gdyż istnieje ryzyko wstrząsu epileptycznego, urazów kostnych oraz uszkodzeń protez zębowych. Choroba ta wymaga konsultacji przez każdym inwazyjnym zabiegiem stomatologicznym. Choroby reumatoidalne Według badań ok. 65% pacjentów chorych na Reumatoidalne Zapalenie Stawów (RZS) cierpi także na paradontozę, która również znajduje się na liście przeciwwskazań do wstawienia implantu zęba. Ponadto, przyjmowanie leków sterydowych, które stosuje się w terapii RZS, jest poważnym przeciwwskazaniem do implantacji, gdyż pogarszają one proces gojenia oraz zmieniają odpowiedź systemu odpornościowego organizmu. Zaburzenia psychiczne Przeciwwskazania do implantów u osób chorych psychicznie wynikają z kilku przyczyn. Jedną z nich są przyjmowane leki, gdyż niektóre z nich mogą nieść ze sobą skutki uboczne mające niekorzystny wpływ na stan uzębienia pacjenta oraz na proces integracji implantów po zabiegu. Innym czynnikiem jest aktualny stan psychofizyczny pacjenta w czasie terapii stomatologicznej oraz brak kontaktu i utrudniona współpraca ze specjalistą, a w konsekwencji brak wymaganego reżimu podczas rekonwalescencji. W każdym przypadku wymagana jest konsultacja z lekarzem stomatologiem, który po przeprowadzeniu wywiadu i dokonaniu właściwej analizy, podejmie ostateczną decyzję. Zbyt młody wiek Z uwagi na fakt, że do 17 roku życia nasze uzębienie i kości twarzoczaszki wciąż jeszcze się kształtują, nie wykonuje się zabiegu implantacji zębów u pacjentów poniżej tej bariery wiekowej. Miejscowe przeciwwskazania do implantów Przeciwwskazania miejscowe związane są z aktualnym stanem zdrowia jamy ustnej, a więc miejsca, w jakim miałby być zastosowany implant. Do najczęściej spotykanych zaliczamy: niekorzystne warunki anatomiczne, uniemożliwiające umieszczenie implantu, urazy i stany zapalne błony śluzowej, infekcje w strukturach sąsiadujących (zatoki), nieleczona próchnica i paradontoza, niedostateczna higiena jamy ustnej. W powyższych przypadkach wszczepienie implantu staje się możliwe jedynie po uprzednim wyeliminowaniu tych przeciwwskazań dzięki skutecznemu procesowi leczenia. Przed rozpoczęciem leczenia implantologicznego, stomatolog przeprowadza wywiad oraz wykonuje kilka badań (rtg, tomografia komputerowa), które pozwalają dokonać oceny aktualnego stanu zdrowia pacjenta oraz stanu jego jamy ustnej i uzębienia. Informacje te pomogą specjaliście w podjęciu decyzji o możliwości wykonania wszczepu implantu zębowego. Decyzja ta zawsze należy do prowadzącego stomatologa i uzależniona jest nie tylko od stanu zdrowia pacjenta, lecz także od jego woli współpracy (konieczność rzucenia palenia, poprawa higieny jamy ustnej, wyleczenie próchnicy). Implanty zębowe to dla wielu osób najlepsze rozwiązanie Zobacz film: "Najważniejsze informacje o implantach zębowych" Materiał powstał przy współpracy z Implanty zębowe są jednym z najważniejszych osiągnięć współczesnej stomatologii. Stanowią najdoskonalsze i najbardziej naturalne rozwiązanie w przypadku braku pojedynczych lub kilku zębów, a nawet całkowitego bezzębia. Istnieją przeciwwskazania do zabiegu implantacji, takie jak zły stan zdrowia i zdiagnozowane choroby (np. AIDS, choroba nowotworowa) czy przeciwwskazania bezpośrednio w miejscu zabiegu ( stan kości). Czy jedną z przeszkód do przeprowadzenia leczenia implantologicznego jest alergia? Czy implanty stomatologiczne mogą uczulać? Prawdopodobnie, jeśli mówimy o „implantach zębowych”, mamy na myśli tytanowe, niewielkie śruby, które mają za zadanie zastępować naturalny korzeń zęba utraconego w wyniku choroby czy też urazu. Najczęściej spotykamy się z implantami właśnie tytanowymi, dlatego w samej definicji tego słowa pojawia się już tytan jako materiał, z którego implant jest wykonany. Implanty z całą pewnością stanowią najlepsze rozwiązanie braków uzębienia. Stomatolodzy są zgodni – implanty przywracają nie tylko estetykę uśmiechu, ale także funkcjonalność zarówno utraconego, jak i sąsiednich zębów. Obecność wszczepionego w kość implantu zapobiega zanikowi kostnemu i zapewnia użytkownikowi pełen komfort. Czy każdy więc może mieć implanty? Podczas prac nad poszczególnymi rodzajami implantów, stomatolodzy zdawali sobie sprawę, że idealny implant musi spełniać dwa najważniejsze warunki – przede wszystkim musi być trwały i wytrzymały oraz nie mieć szkodliwego wpływu na ludzki organizm, co w praktyce oznacza ni mniej, ni więcej, że w zetknięciu z żywą tkanką nie może wywoływać stanu zapalnego, reakcji alergicznych czy inicjować procesów rakotwórczych. Nic więc dziwnego, że wybór padł na tytan, który jest doskonałym biomateriałem, nie będąc toksycznym dla ludzkiego organizmu. 1. Co w implantach zębowych może wywołać reakcje alergiczne? Teoretycznie czysty tytan nie powoduje reakcji alergicznych. Jest obojętny dla organizmu człowieka, dzięki czemu nie jest w stanie wywołać reakcji systemu immunologicznego i nie działa uczulająco. Zawdzięcza to swoim jonom, które po uwolnieniu do tkanek zostają błyskawicznie utlenione. Teoretycznie. W praktyce jednak obserwuje się przypadki, kiedy implanty zębowe wywołują reakcje alergiczne. Grupa badaczy z Zakładu Alergologii Klinicznej i Środowiskowej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie zgodnie stwierdziła, iż "alergia na implant tytanowy w świetle danych klinicznych wydaje się być narastającym, choć na razie rzadkim problemem". Dlaczego więc tytan, który z założenia jest neutralny dla ludzkiego organizmu, wywołuje reakcje alergiczne? Okazuje się, że uczulająco działa nie sam tytan, a domieszka metali wykorzystywanych do produkcji implantów zębowych. Obecnie w implantach stomatologicznych można zetknąć się z kilkoma postaciami tytanu, nie tylko czystego materiału, ale również ze związkami z innymi metalami. Produkcja implantów zębowych ze stopów tytanu jest czymś powszechnym, zwłaszcza w przypadku małych firm. Wykorzystuje się między innymi aluminium, glin oraz cyrkon, i to właśnie te implanty, z domieszkami innych metali, mogą uczulać. Wśród niepożądanych reakcji alergicznych dominują metaloza, przerost dziąseł czy włóknienia okołoprotezowe. Obserwuje się również odczyny podrażnieniowe przy implancie. Powyższe reakcje grożą destabilizacją osadzonego w kości implantu, a czasem nawet zmuszają stomatologa do usunięcia wszczepu, dlatego część lekarzy, jeszcze przed rozpoczęciem leczenia, proponuje swoim pacjentom przeprowadzenie testów alergologicznych na metale stosowane w produkcji implantów. Takie postępowanie ma sens zwłaszcza u pacjentów ze skłonnościami do reakcji alergicznych. Wówczas stomatolog może zaproponować wykonane z tlenku cyrkonu implanty ceramiczne, będące alternatywą dla implantów tytanowych. Implanty ceramiczne można z powodzeniem stosować u osób uczulonych na metale, z jakich wykonane są implanty tytanowe. Alergia na dany metal nie jest więc bezwzględnym przeciwwskazaniem do przeprowadzenia zabiegu implantacji. Jeśli nie ma przeciwwskazań i interesuje Ciebie wszczepienie implantów listę klinik które takie zabiegi wykonują znajdziesz tutaj. Powodzenia! polecamy Zabieg wstawiania implantów stomatologicznych zapewnia piękny uśmiech na długie lata. Implantologia stała się też bardziej dostępna ze względu na możliwość ratalnego finansowania usług stomatologicznych. Osoby, które nie mogły do tej pory pozwolić sobie na założenie implantów, od teraz mogą cieszyć się trwałym i pięknym uzębieniem. Sztuczny ząb wymaga jednak odpowiedniej higieny, aby zachować wszystkie niezbędne właściwości. Podpowiadamy, jak dbać o implanty, aby zachować zdrowy uśmiech na dłużej. Sprawdź koniecznie! Implantologia – dlaczego właściwa higiena jest tak ważna? Implanty zębowe odporne są na próchnicę, zapalenie miazgi zębowej, a także powstawanie bakterii. Nie ulegają również demineralizacji pod wpływem kwasów oraz nie ulegają nadwrażliwości na zimne i ciepłe pokarmy. Dodatkowo implanty nie bolą. Mogłoby się zatem wydawać, że sztuczny ząb nie wymaga żadnych zabiegów pielęgnacyjnych. Jednak nic bardziej mylnego. Implanty wymagają nawet większej dbałości o czystość, niż zęby naturalne. Brak utrzymywania prawidłowej higieny jamy ustnej oraz jej niestaranność są częstymi powodami pojawienia się poważnych komplikacji po zabiegu, a także bywają powodem utraty wstawionego zęba. Jak prawidłowo dbać o implanty zębów po zabiegu? Zazwyczaj czas zrostu implantu z kością trwa maksymalnie do sześciu miesięcy. To właśnie w tym czasie utrzymywanie prawidłowej higieny jamy ustnej jest niezbędne. Zakłócenie tego procesu przez pojawienie się stanu zapalnego, może znacznie wydłużyć ten czas. Bezpośrednio po zabiegu, jak i przed zdjęciem szwów, należy ściśle przestrzegać zaleceń stomatologa. Po zabiegu nie można jeść, ani pić do momentu ustąpienia znieczulenia, a także aplikować na twarz okładów z lodu. Po tym okresie należy po każdym posiłku płukać jamę ustną letnią wodą oraz kilka razy dziennie przepłukiwać płukankę antybakteryjną. Do mycia zębów należy stosować specjalną szczoteczkę z miękkim włosiem, omijając przy tym okolice implantacji. Te same zasady dotyczą pacjentów po zabiegu All-on-4®. Ponadto zaleca się: zaniechanie picia alkoholu i palenia papierosów,ograniczenie mówienia,wstrzymanie od spożywania gorących posiłków i napojów,ograniczenie wysiłku fizycznego, w tym uprawianie sportu i dźwiganie ciężarów,rezygnację z solarium i sauny. Warto pamiętać, że w okresie 6 tygodniu po zdjęciu szwów należy również szczególnie dbać o higienę jamy ustnej. Pozwoli to na zrost implantu z kością bez zakłóceń. Bezpośrednio po zdjęciu szwów odradza się wzmożony wysiłek fizyczny. Okolice implantacji nie powinny być podrażniane poprzez dotyk palcami lub językiem. Aby załagodzić miejsce wszczepu, warto masować dziąsła miękką szczoteczką. Niezależnie od przebiegu gojenia, należy przestrzegać wizyt kontrolnych u stomatologa, który wstawiał implanty. Warszawa słynie z przeprowadzania zabiegów z zakresu implantologii. To właśnie tam znajdziesz najlepszych specjalistów w tej dziedzinie. Jak dbać o implanty zębowe na co dzień? Pamiętaj, że budowa implantu sprzyja gromadzeniu się resztek pokarmowych między koroną protetyczną a korzeniem tytanowym. To z kolei może prowadzić do powstawania kamienia nazębnego, który z czasem nawarstwia się, wywołując zapalenie okołoimplantowe. Choroba ta może natomiast spowodować nawet utratę podparcia kostnego implantu i jego wypadnięcie. Aby zapobiec takim zmianom, dbaj o prawidłową higienę dziąseł. Wskutek niewłaściwej pielęgnacji dziąsła mogą się obniżyć i odsłonić sztuczny ząb. W tym celu poleca się stosowanie specjalnych irygatorów dentystycznych. Są to urządzenia, które za pomocą wody pod ciśnieniem dokładnie usuwają resztki pokarmowe, a także pobudzają krążenie krwi w dziąsłach. Wymień również zwykłą szczoteczkę na szczoteczkę soniczną, ponieważ jest ona łagodniejsza dla dziąseł. Od czasu do czasu skorzystaj z zabiegu skalingu, czyli usuwania kamienia nazębnego oraz piaskowania. Co pomoże Ci lepiej zadbać o sztuczny ząb? W zachowaniu odpowiedniej higieny jamy ustnej po zabiegu wstawienia implantu pomoże Ci dobranie właściwych produktów, które wspomogą ochronę dziąseł i zapobiegną odkładaniu się płytki zębowej. Niezbędna jest oczywiście specjalna szczoteczka z miękkim włosiem, która pozwoli na dokładne czyszczenie miejsca wszczepu bez jego podrażniania. Substancję, którą szczególnie poleca się w takich przypadkach, jest przeciwbakteryjna chlorheksydyna, którą znajdziesz w pastach, płynach i żelach, a nawet niciach dentystycznych. Pamiętaj, aby regularnie myć sztuczny ząb przynajmniej dwa razy dziennie, a najlepiej po każdym posiłku. Warto również co wieczór przepłukiwać jamę ustną specjalnym płynem antyseptycznym, nie pomijając przy tym dokładnego oczyszczania szczelin między zębami za pomocą irygatora lub nici dentystycznych. Twój piękny uśmiech w Twoich rękach! Właściwie dopasowanie i zadbane implanty pozwalają na cieszenie się zdrowym i atrakcyjnym wyglądem przez wiele lat. Profesjonalna implantologia oferuje szereg zabiegów, dzięki którym odzyskasz stałe uzębienie na dłużej. Warto zatem dbać o implanty niemniej, niż o zęby naturalne. Anatomiczna bliskość pomiędzy ujściem zatok a zębami w tylnym obszarze szczęki sprawia, że zapalenie zatok szczękowych może objawiać się jako ból zębów trzonowych i przedtrzonowych. Również infekcja zębopochodna może rozprzestrzeniać się, obejmując ujście zatok. Niezwykle istotne jest prawidłowe rozpoznanie przyczyny bólu tylnych zębów i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Zatoki to wypełnione powietrzem przestrzenie w kościach twarzoczaszki połączone z jamą nosową. Błona śluzowa zatok wytwarza duże ilości wydzieliny śluzowej, która umożliwia usuwanie zanieczyszczeń poprzez mechanizm śluzowo-rzęskowy. Zatoki przynosowe są wysłane nabłonkiem migawkowym pokrytym rzęskami. Wahadłowy ruch rzęsek umożliwia usuwanie wydzieliny z zatok na zewnątrz. Infekcje wirusowe przyczyniają się do obrzęku błony śluzowej nosa i zatok oraz zaburzeń w odpływie wydzieliny. Zbierająca się wydzielina stanowi pożywkę dla drobnoustrojów. W zatokach, dzięki odpowiedniej temperaturze i wilgotności, panują idealne warunki do namnażania się bakterii. W wyniku obrzęku śluzówki dochodzi do dysfunkcji ruchu śluzowo-rzęskowego, a także zamknięcia połączenia zatok z jamą nosową1. W krótkim czasie rozwija się stan zapalny, pojawia się ból głowy, twarzy, gorączka oraz ucisk w okolicach Przewlekłe zapalenie zatok (PZZ) jest stanem zapalnym błony śluzowej jednej lub kilku zatok przynosowych. To wieloczynnikowe zaburzenie o etiologii wirusowej, bakteryjnej i grzybiczej2. Wirusowe PZZ charakteryzuje się tendencją do samoograniczania, a leczenie ma charakter objawowy (środki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i/lub leki zmniejszające przekrwienie). Klinicyści przyjmują, że zapaleniu zatok przynosowych można przypisać etiologię wirusową, jeśli objawy występują przez mniej niż 10 dni, a stan pacjenta nie ulega pogorszeniu. Jeśli objawy utrzymują się lub następuje pogorszenie, wówczas podejrzewa się ostre bakteryjne zapalenie zatok przynosowych. Leczenie PZZ obejmuje zastosowanie irygacji donosowych oraz miejscowych i ogólnoustrojowych farmakoterapii, w tym kortykosteroidów, leków zmniejszających przekrwienie, leków antyhistaminowych, antybiotyków i leków przeciwgrzybiczych. W przypadkach opornych na leczenie niechirurgiczne stosuje się funkcjonalną endoskopową chirurgię zatok (FESS)3. Leczenie chirurgiczne niezbędne jest w przypadku stwierdzenia trwałych zmian chorobowych, wady budowy nosa czy zatok. Obok klasycznych, inwazyjnych metod operacji zatok coraz powszechniej stosuje się mało inwazyjne metody wykorzystujące dostęp do nosa i zatok przez otwory naturalne – mikrochirurgię wewnątrznosową z wykorzystaniem techniki FESS lub bardziej celowaną technikę MIST. Technika FESS jest stosunkowo nową procedurą chirurgiczną stosowaną w leczeniu zapalenia zatok szczękowych. Rozszerza połączenie zatok z jamą nosową, aby ułatwić spływanie wydzieliny4. Z kolei MIST polega na usunięciu zmienionych chorobowo tkanek, z oszczędzeniem jak największej ilości zdrowych fragmentów błony śluzowej, przy jednoczesnym utworzeniu dobrego połączenia zatok z jamą nosową. Dostęp do zatok jest możliwy przez naturalne ujście w bocznej ścianie nosa, jak również przez zachyłek łzowy. Dostęp ten pozwala na usunięcie ciała obcego ze światła zatoki szczękowej, np. po wcześniejszej implantacji. Największe objętościowo zatoki szczękowe poprzez górną ścianę graniczą z dnem oczodołu, natomiast ściana przednio-dolna zatok szczękowych sąsiaduje z górnymi zębami (zdj. 1). Zdj. 1 Poprzez przez swoją lokalizację zatoki szczękowe są podatne na powikłania spowodowane źle dobranym leczeniem zębów, w tym leczeniem implantologicznym. Jednocześnie przewlekłe zapalenie zatok może prowadzić do zmian okołokorzeniowych zębów5. Implantacja dentystyczna jest procedurą o wysokim wskaźniku powodzenia, mającą bardzo pozytywny wpływ na jakość życia pacjentów. Aby uniknąć komplikacji, niezbędne jest dokładne zaplanowanie zabiegu. Przypadki przemieszczania implantów dentystycznych do zatoki szczękowej pojawiają się w stomatologii implantologicznej i poprzez zaburzenie mechanizmu śluzowo-rzęskowego lub wywoływanie reakcji zapalnej tkanek mogą prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie zatok6. Dużym problemem dla lekarzy implantologów jest boczny, bezzębny obszar szczęki cechujący się niską gęstością i małą liczbą kości spowodowanych przez resorpcję wyrostka zębodołowego szczęki i poszerzenie objętości zachyłka zębodołowego zatoki szczękowej. Bliskość struktur anatomicznych, takich jak zatoki szczękowe, sprawia, że w obszarze tym może dochodzić do pneumatyzacji zatok szczękowych. Niska gęstość kości i/lub nadmierna obróbka miejsca implantacji mogą skutkować niższą stabilnością i perforacją zatok przy przemieszczeniu implantów dentystycznych oraz rozwojem stanu zapalnego. Reabsorpcja kości wyrostka zębodołowego i postępująca pneumatyzacja jamy zatoki prowadzą do zmniejszenia wysokości kości szczęki, co jest główną przyczyną przesunięcia implantu w zatoce szczękowej7. Pierwszy przypadek przesunięcia implantu odnotowano w 1995 r. Większość implantów dentystycznych przesuwa się natychmiast lub wkrótce po wszczepieniu. Mechanizmy odpowiedzialne za migrację implantów dentystycznych do zatoki szczękowej kilka lat po zabiegu umieszczenia implantu są trudniejsze do zrozumienia. Miejscowa infekcja tkanki wokół implantu może skutkować rozprzestrzenianiem się infekcji z jamy ustnej do zatoki szczękowej8. Przypadki przemieszczonych implantów przedstawiają zdjęcia 2 i 3. Zdj. 2 Zdj. 3 Leczenie przemieszczenia implantu do zatoki szczękowej obejmuje chirurgię endoskopową przez jamę ustną i jamę nosową, niekiedy brak interwencji chirurgicznej i endoskopowej połączony z obserwacją. Jednak aby uniknąć powikłań ogólnoustrojowych, najlepiej jest jak najszybciej usunąć ciało obce9. Stosowanie krótkich implantów zazwyczaj umożliwia umieszczenie implantu we właściwym miejscu, jednak w pewnych przypadkach do uzyskania dobrego wyniku integracji implantu z kością niezbędne jest podniesienie dna zatok szczękowych (łac. Sinus lift) oraz regeneracja wyrostka zębodołowego szczęki10. Implanty umieszczone w tak zmienionych zatokach cechują się wysokimi wskaźnikami przeżywalności11. Przed przystąpieniem do zabiegu podniesienia dna zatok należy najpierw przeprowadzić diagnostykę laryngologiczną, a w przypadku stwierdzenia zmian patologicznych w obrębie zatok zastosować odpowiednie leczenie. Niezbędne procedury przed przystąpieniem do zabiegu Sinus lift to szczegółowy wywiad − badanie podmiotowe, badanie kliniczne przedmiotowe oraz badania radiologiczne. Badanie tomografii komputerowej jest pomocne w określeniu jakości i liczby kości wyrostka zębodołowego. Dzięki temu umożliwia diagnozę ewentualnej patologii zatoki szczękowej12. Tomografia komputerowa to złoty standard w diagnostyce zatok ze względu na jej zdolność do zapewniania wielu przekrojów przez zatokę w różnych płaszczyznach. Chociaż głównym wskazaniem do tomografii zatoki szczękowej jest podniesienie dna zatoki i ocena radiologiczna szczęki przed umieszczeniem implantu dentystycznego, ta metoda obrazowania jest coraz częściej stosowana również w celach endodontycznych i periodontycznych13. Podniesienie dna zatoki szczękowej polega na umieszczeniu materiału kościozastępczego pod błoną śluzową zatoki. Wskazaniem do zabiegu jest odległość pomiędzy zatoką a kością wyrostka zębodołowego mniejsza niż 7 mm. Dno zatoki szczękowej powinno być oddzielone od korzeni zębów kilkunastomilimetrową warstwą kości, a końcówki implantów nie mogą dochodzić do zatoki. Zabiegi typu Sinus lift niosą ze sobą ryzyko komplikacji śródoperacyjnych (perforacja błony śluzowej, uszkodzenie pęczka naczyniowo-nerwowego) i pooperacyjnych w obrębie zatok szczękowych. Komplikacje pooperacyjne mogą być wczesne (obrzęk, rozejście szwów, ostre zapalenie zatoki szczękowej, parestezje, przetoki) i późne (infekcja wszczepu i implantów, przerastająca wszczep tkanka łączna, przewlekłe zapalenia zatoki szczękowej, powstanie torbieli nabłonkowych, brak osseointegracji implantów). Leczenie nieprzewidzianych skutków leczenia implantologicznego pozostaje w rękach laryngologów. Pojawiły się opinie, że podniesienie dna zatoki powoduje pooperacyjne zapalenie zatok. Uniesienie błony Schneideriana może wpływać na homeostazę zatokową i prowadzić do zapalenia zatok poprzez czasowe zablokowanie drenażu zatoki14. Także niewłaściwie umieszczone implanty mogą przyczyniać się do wystąpienia zapalenia błony śluzowej i zwężenia drogi odpływu wydzieliny, a w konsekwencji zapalenia zatok15. Usunięcie ciała obcego z jamy zatoki można przeprowadzić przy użyciu różnych technik: ekstrakcji przez przetokę wewnątrz jamy ustnej, bezpośrednie podejście poprzez otwarcie bocznego okna w zatokach oraz chirurgię endoskopową przez jamę nosową lub jamę ustną. Podejście przez jamę nosową z funkcjonalną chirurgią endoskopową zatoki FESS jest leczeniem mniej inwazyjnym. W przypadku przetoki lub gdy ciało obce ma znaczną wielkość, niezbędne może okazać się podejście bezpośrednie16. Technika FESS pomaga usuwać przemieszczone implanty dentystyczne, jednak nie pozwala na usunięcie implantów, które wystają do zatoki17. Pomimo konieczności przeprowadzenia dalszych badań w celu oceny skuteczności FESS w leczeniu zapalenia zatok związanego z leczeniem implantologicznym, połączenie FESS z innymi technikami należy uznać za polecaną technikę przywrócenia prawidłowej homeostazy nosowo-zatokowej. Dane literaturowe przedstawiają korzystne wyniki tego podwójnego podejścia w leczeniu zapalenia zatok18. Biorąc pod uwagę anatomiczną bliskość pomiędzy ujściem zatok a zębami w tylnym obszarze szczęki, zapalenie zatok szczękowych może objawiać się jako ból zębów trzonowych i przedtrzonowych. Jest to przykład tzw. nieodontogennego bólu zęba. Rozróżnienie między bólem zębopochodnym a bólem twarzoczaszki i bólem związ... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Forum Stomatologii Praktycznej Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma ...i wiele więcej! Sprawdź Implanty stomatologiczne służą do odbudowy różnej liczby zębów w szczęce. Jeden implant zastępuje brak jednego zęba, ale już dwa implanty zapewniają odbudowę dwóch, trzech, a nawet czterech zębów. Na trzech implantach można osadzić od trzech do sześciu zębów, na czterech – od sześciu do ośmiu, a nawet dziesięciu zębów. Dzieje się tak dlatego, że wszczepienie dwóch lub kilku implantów umożliwia osadzenie na nich mostu stomatologicznego – uzupełnienia protetycznego większej liczby zębów. W przypadku zupełnego braku zębów (bezzębia) na kilku implantach można osadzić most stomatologiczny na stałe lub protezę ruchomą i odbudować całość łuku szerokie możliwości zastosowania implantów pozwalają na ich wykorzystywanie w wielu sytuacjach związanych z brakiem do zastosowania implantówImplanty mogą być wszczepiane dorosłym pacjentom w bardzo wielu przypadkach, jednak istnieje kilka schorzeń i okoliczności, które nie pozwalają na zastosowanie tej metody odbudowy zęba. Przeciwwskazaniem do leczenia implantologicznego są:ciąża,zbyt młody organizm, który jest jeszcze w fazie wzrostu kości (poniżej 17. roku życia)osteoporoza o dużym stopniu zaawansowania,choroby związane z zaburzeniami krzepnięcia krwi,nieunormowana cukrzyca,padaczka,nowotwory,AIDS,narkomania,choroba alkoholowa,zły stan higieny jamy ustnej – ubytki próchnicze, kamień nazębny, choroby dziąseł,bruksizm – nawykowe zgrzytanie względu na przyjmowanie niektórych leków konsultacjami z lekarzami prowadzącymi muszą być poprzedzone badania osób ze schorzeniami szpiku kostnego, chorobami psychicznymi, chorobami układu krążenia i serca, nerek, wątroby, reumatycznymi, astmą, przewlekłymi chorobami układu oddechowego i chorobą Parkinsona. Bardzo poważnym czynnikiem mogącym być przeciwwskazaniem jest nałogowe palenie tytoniu. Organizm palacza jest w większym lub mniejszym stopniu niedotleniony, a kości nałogowego palacza są gorszej jakości. Nikotyna negatywnie wpływa na proces gojenia się we wszystkich jego fazach, łącznie z etapem mineralizacji. Poprzez obkurczanie naczyń krwionośnych znacząco zmniejsza przepływ krwi zarówno w kości, jak i tkankach miękkich, a tym samym ogranicza dostępność substancji odżywczych niezbędnych do prawidłowego procesu gojenia się rany i wrastania implantu. Palenie tytoniu negatywnie wpływa na cały układ immunologiczny człowieka. Prowadzi też do wzrostu ilości bakterii beztlenowych, wywołujących zapalenie błony śluzowej i tkanek wokół wszczepu, zmniejszając tym samym szanse na przyjęcie się implantu. Badania wykazały, że zaprzestanie palenia przed zabiegiem i na okres kilku miesięcy po zabiegu przyczynia się do zwiększenia liczby pomyślnie zakończonych schorzeń ogólnych przeciwwskazaniem do zabiegu mogą być też okoliczności związane z miejscem wszczepiania implantu:stany zapalne w planowanym miejscu zabiegu,zbyt mała przestrzeń w zębodole do umieszczenia implantu lub pomiędzy zębami na umieszczenie korony przyszłego zęba,silne pochylenie zębów w kierunku braku w uzębieniu uniemożliwiające wstawienie korony zęba lub swobodne operowanie narzędziami podczas zabiegu.

po zabiegu implantacji zęba forum